Александра М. Митевска
Многумина, веројатно, се сеќаваат на славната реплика на Сашо Мијалков во една од „бомбите“ на некогашната опозиција, посветена на кадровски местенки во судската власт: „Каменот од блиску доаѓа“, му вели тогашниот директор на УБК на долгогодишниот вицепремиер за Рамковен договор од редовите на ДУИ, Муса Џафери, кој зачудено одговара со прашање – „Каменот…?“
Во последните неколку години, откако вечно владејачката ДУИ го смени партнерот на „Илинденска“, ретко кој знае каде е сега Муса Џафери. Затоа, пак, од вторникот сите знаат каде е некогаш недопирливиот Сашо Мијалков.
Од луксузниот хотел „Мериот“ на скопскиот плоштад тој беше преселен во можеби најозлогласениот македонски затвор – во Шутка. Таму своевремено престојуваа дузина личности што во меѓународните извештаи добиваа третман на политички прогонувани со оглед на многуте пропусти во процедурите за нивно кривично гонење, како и поради рапидните злоупотреби на мерката притвор.
Во „детонациите“ што доаѓаа од „Бихаќска“, всушност, имаше уште многу индикатори за тоа како во тоа време функционираше правосудството во земјава и за неговата претерана симбиоза со извршната власт. За атмосферата и за условите во казнено-поправните установи, пак, доволно е да се потсетиме на уште една од „бомбите“ во која одекнува гласот на Мијалков, а која сега е дел од судскиот процес „Тортура“ – посветен на апсењето на Љубе Бошкоски.
Целиот текст на „Независен весник“ мижете да го прочитате тука
